Op bezoek bij Stichting Aap

Door Mariska Veerman

De laatste tijd is er in de media veel aandacht voor goede doelen en de manieren waarop zij hun geld verdelen. Aardig wat goede doelen liggen onder vuur omdat er teveel van de gulle giften aan de strijkstok zou blijven hangen en het daadwerkelijke doel daar de dupe van zou zijn. Een deel van al deze kritiek komt voort uit de onduidelijkheid wat er nu eigenlijk met alle inkomsten wordt gedaan. Mede om die reden organiseert Stichting Aap elk jaar de donateurdagen. Tijdens deze dagen mogen donateurs met eigen ogen zien wat er met hun geld wordt gedaan en hoe elke cent helpt bij te dragen aan een beter lot van talloze dieren. Ik was op één van deze donateurdagen en deel graag met jullie mijn ervaringen en waarom ik nu met nog meer passie en liefde dit doel ondersteun.

Ik ben vanaf 2007 vaste donateur van Stichting Aap. Ik doe dit in de vorm van het adoptieprogramma. Voor een paar euro per maand ben ik adoptieouder van één van de kleine exotische dieren die bij Stichting Aap verblijft. Ik begon ooit met Kaukasuseekhoorn Bejala, een prachtige dame die in 2002 aan een kettinkje gevonden werd in een school in Tilburg. Dankzij de inspanningen van Stichting Aap om haar te herplaatsen kreeg ik in 2008 de boodschap dat Bejala ging verhuizen naar een dierentuin in Frankrijk. Op deze manier heb ik in de loop der jaren een paar keer kennis gemaakt met een nieuw adoptiedier waarvan ik elke keer weer foto’s, updates en uiteindelijk een verhuisbericht heb ontvangen. Daarnaast ontvang ik ook meerdere keren per jaar de Apenote, de krant van Stichting Aap die de donateurs op de hoogte brengt van de grote ontwikkelingen bij Stichting Aap.

Afgelopen jaar waren er wat meer updates dan anders: er werd hard gewerkt aan het nieuwe quarantaine verblijf bij Stichting Aap. Omdat elk opgevangen dier eerst een tijd in de quarantaine moet doorbrengen is dit verblijf van essentieel belang voor de stichting. Helaas oversteeg het aanbod van dieren al geruime tijd de capaciteit. Twee weken geleden ging het nieuwe quarantaine verblijf open. Van een klein, tamelijk vervallen gebouwtje zijn ze gegaan naar een hypermodern gebouw dat zorgt voor meer opvangcapaciteit, duurzamer en efficiënter is. Natuurlijk wilde ik dit graag met eigen ogen zien en toen de uitnodiging voor de donateurdagen binnenkwam heb ik dan ook meteen gezorgd dat ik daar bij kon zijn.

Op deze donateurdag kregen we een introductie van David van Gennep, directeur van Stichting Aap. Aan de hand van filmfragmenten liet hij zien onder welke omstandigheden de dieren soms worden gevonden. Opgesloten in donkere kamertjes, meegenomen als souvenir van vakantie, aan een snijdende ketting in een afgelegen dorp: het is schokkend te zien wat al deze dieren wordt aangedaan. Maar des te meer waardering heb ik ook gekregen voor hoe Stichting Aap deze dieren dan opvangt, een verblijf geeft, resocialiseert en vervolgens herplaatsing voor zoekt. Want dat is altijd het streven van Stichting Aap: een geschikt nieuw onderkomen voor ze vinden, en ze daar bij voorkeur heenbrengen met enkele soortgenoten.

Doorgaans vinden de dieren van Stichting Aap een goed huis in de Europese dierentuinen, maar wanneer herplaatsing moeilijk of niet mogelijk is heeft Stichting Aap in Spanje ‘Primadomus’ gebouwd. Een prachtig verblijf voor deze dieren die dan ook heerlijk van de Spaanse zon mogen genieten.

Voedsel en verrijking voor de opgevangen dieren

Tot die tijd zitten de opgevangen dieren dus eerst in de quarantaine en later in de overige verblijven, waar ik uiteraard een rondleiding langs heb gekregen op de donateurdag. Eén van deze verblijven is het Apeneiland dat vrij toegankelijk is. Op dit apeneiland zijn verschillende bavianengroepen te zien die goed tegen deze menselijke aandacht kunnen. De rest van de verblijven is niet zichtbaar voor het publiek, en deze verblijven mochten ook niet op de foto worden gezet om de dieren niet te storen.

Zoals je merkt, ben ik erg overtuigd van het goede werk van Stichting Aap en blijf ik dus ook zeker vaste donateur. Daarnaast spaar ik ook al tijden Air Miles voor Stichting Aap en natuurlijk kan je dit ook zelf doen. Op de website van Stichting Aap vind je bij ‘Hoe kan ik helpen’ onder andere hoe je en dier kan adopteren of een Air Miles pas kan gebruiken om dit goede werk te steunen http://www.aap.nl/hoe-kan-ik-helpen.html. Air Miles sparen voor Stichting Aap kost je natuurlijk niets en elke keer als je de pas met het apenstickertje uit je portemonnee haalt kan je denken aan al die dieren die nu een beter leven hebben dankzij Stichting Aap.