Eindelijk is het dan zover, zondag 31 september 2014: de 30ste editie van de Dam tot Damloop en de 3de keer dat ik m’n best ga doen over de eindstreep te komen.

De avond ervoor app ik zenuwachtig heen en weer met Karina, want ik ben toch wel een beetje zenuwachtig of we het wel gaan halen.. Hebben we niet te weinig getraind? Als laatste redmiddel gooi ik een groot bord pasta naar binnen en doe ik een poging om vroeg m’n bed in te gaan.

Op de dag zelf worden manlief en ik om 9 uur gewekt door onze dochter en zoon met een heerlijk zelfgemaakt ontbijtje. Op eigen houtje en helemaal zelf bedacht staan ze met grote trots met een bordje gesneden tomaat (?), 2 kiwi’s en een broodje pindakaas.

Omdat het broodje pindakaas door zoonlief zelf wordt opgepeuzeld, begin ik de dag met kiwi, om later toch nog wat pasta te eten. Verder doe ik nog even wat yoga oefeningen (lees rek en strek oefeningen) en maak ik me verder klaar voor de run.

Om 10.45 uur loop ik samen met Karina naar de trein en om 11.45 zijn we bij container 11, waar we worden opgewacht door de Anouk en Hilde, 2 zussen van Karina, Guido (vriendje van Anouk) en diens ouders. Na een plasronde – altijd een feest in de dixies – staan we om 12.15 uur klaar in ons startvak. De zenuwen beginnen nu toch wel te komen totdat om 12.20 het startschot afgaat. Het feest gaat beginnen!

Al snel lopen Karina en ik in ons vertrouwde ritme en worden we opgezweept door de muziek. Het is warm, maar goed te doen en er staan genoeg mensen met water aan de kant. Ik voel mij goed en loop lekker in het tempo. Als vriendin Bea aan de kant staat om ons aan te moedigen, kan ik er alleen maar nog meer van genieten en krijg ik een extra boost. Rond de 14km voel ik mijn benen zwaarder worden, maar de gezelligheid, de muziek en de mensen aan de kant maken het een stuk makkelijker.

Dan is de de finish in zicht en versnellen we onze pas om, later blijkt, 1 uur en 41 minuten na de start over de eindstreep te gaan. En een paar minuten later nemen me vol trots onze medaille in ontvangst. Het zit erop! We hebben het gehaald en we hebben genoten! Of ik volgend jaar weer ga meedoen? Zeker weten. Misschien ietsje meer trainen… We hebben tenslotte nog een heel jaar!