Een paar weken geleden kreeg ik de uitnodiging om vier dagen naar Chios te gaan. Dit paste precies in mijn onderwijsschema, dus ik kon mee! Hoe heerlijk is het om een paar dagen op persreis te gaan met een gezellige groep bloggers. Griekenland kampte vorig jaar met een dalend aantal toeristen, maar dat is op dit moment (gelukkig) niet meer zo. Sinds de vluchtelingen met name in Lesbos aankwamen, heeft Griekenland een minder goed imago gekregen. Mijn mening is niet veranderd: ik ga graag naar dit vakantieland! Vorig jaar was ik al op Zakynthos en een lang weekend in Athene. Op uitnodiging van Aegean Airlines vloog ik naar Athene en daarna door naar Chios.

Aegean Airlines is een prettige luchtvaartmaatschappij: één van de weinige luchtvaartmaatschappijen met veel beenruimte en daarnaast ook nog full service catering aan boord. Ik vond de vliegtuigmaaltijd prima smaken!

We vlogen door van Athene naar El Venizelos naar Chios. Wat een uitzicht bij ons eerste hotel en appartementencomplex: Almiriki hotel.

Geweldig Grieks dineren 

De eerste dag bestond vooral uit reizen. ‘s Avonds konden we echt genieten van een subliem Grieks buffet met voor-, hoofd en nagerechten. Ik vond het erg lekker. Ook de zelfgemaakte pasta was erg goed. Ik ben dol op feta en Griekse kaas, dus dat komt goed uit!

Aangezien je op een persreis nooit te weinig krijgt, kies ik ervoor om alles te proberen in hele kleine porties. Om nu een aantal extra kilo’s erbij te krijgen, heeft niet mijn voorkeur. Het hotel was goed, het had een lekker bed, een ruime woonkamer, eigen keuken en een erg schone badkamer.

De omgeving van Chios

Op dinsdag gingen we als eerste naar het Mastiha museum, net negen maanden open en normaal op dinsdag gesloten. Nu was het speciaal geopend. is een destillaat, gearomatiseerd met de hars van de mastiekboom, die behoort tot dezelfde familie als de mango en, weinig verrassend, de pistache. Vrijwel de gehele productie van masticha komt van het Griekse eiland Chios. De alcoholische basis van masticha wordt geleverd door vergisten van de met water aangelengde druivenkoek die achterblijft nadat druiven zijn uitgeperst. Van het sap, de most wordt wijn gemaakt. Erg lekker.

Ondertussen worden de mastiekbomen volgens een systeem ingekerfd: er scheiden zich daardoor ‘tranen’ van mastiekhars af. Deze worden verzameld, twee weken gedroogd en daarna gewassen en gezuiverd van ongerechtigheden. Een volgens recept bepaalde hoeveelheid hars wordt nu aan het destillaat toegevoegd en na enige rijping worden flessen afgevuld. Een zeer bekend merk is Apalarinas, onder de titel ‘masticha ouzo’ met een sterkte van 39% en zeer zuivere droge smaak.

Er bestaat ook een naar veler smaak mierzoete versie van masticha, die eerder een likeur is, en erg gewild bij de Griekse vrouwen! De mastieksmaak hiervan wordt door de suiker versterkt waardoor het een ideale toevoeging is aan gerechten die je een chiotakische smaak wil geven. Het etiket toont het door enkele vrouwen sorteren en reinigen van de mastiekkorrels bij de boom.

Oude dorpjes Pyrgi en Mesta 

Daarna gingen we door naar twee hele oude dorpjes: Pyrgi en Mesta. Deze dorpjes komen uit de Byzantische tijd en zijn monumenten en cultureel erfgoed. Veel geschilderde huisjes, kerkjes en kleine deurtjes op de balkons die open kunnen.

En ook deze bloemen vind ik zó mooi! Mijn favoriete kleur.

Nog meer rustieke plekjes…

Ik maak hier in Chios niets mee van de vluchtelingen. Het is rustig, behoudend, de Grieken zijn zeer vriendelijk. Waarom zou je niet naar Griekenland op vakantie gaan?

Deze persreis wordt aangeboden door het Grieks Verkeersbureau en verandert mijn mening niet.