Soof (door Lies Visschedijk van Alles is Liefde en Gooische Vrouwen) is bijna veertig en haar lijkt haar leven goed voor elkaar te hebben. Ze heeft drie kinderen, is getrouwd en heeft een mooi huis. Haar passie is koken. Ze heeft dan ook een klein cateringbedrijfje genaamd Kooksoof. Haar man Kasper (Fedje van Huêt van Overspel en Penoza) is succesvol financieel jurist.
Het personage Soof heeft trekjes weg van Bridget Jones. De onhandigheid en nuchterheid van beide zorgt ervoor dat ze vaak in hilarische situaties terechtkomen. Wel is Soof een typisch Nederlandse wat oer-Hollandse momenten met zich meebrengt waar iedereen zich in kan herkennen. Juist dat maakt de film leuk, iedereen kan zich wel met een deel uit de film identificeren. De gekke schoonmoeder, de aparte buren of de overwerkte collega’s.
De personages zijn naar mijn mening erg goed gespeeld. De Hollandse nuchterheid en typisch Nederlandse trekjes komen veel naar voren, zodat het erg ‘echt’ lijkt en niet geacteerd. Van gillende kinderen in de Albert Heijn tot fietsen over de trambaan in Amsterdam: alles passeert de revue. Wanneer de Amerikaanse Jim dan ook plotseling in Soof’s leven komt wordt alles overhoop gegooid.
Kortom, een film met hoog Bridget Jones-gehalte waarin iedereen zich kan inleven, maar wel met veel verrassende elementen en een mooie boodschap: het gras is niet altijd groener aan de overkant. De film is geïnspireerd door columns van Sylvia Witteman en geregisseerd door Antoinette Beumer.
Geef een reactie